4 belangrijke vragen over het waterdicht maken van kelders van binnenuit

Als er vocht in de kelder binnendringt, zijn er tegenmaatregelen nodig. Indien verzegeling van buitenaf niet mogelijk is, moet de kelder van binnenuit worden verzegeld. U kunt hier lezen,

• waarom en wanneer een kelderafdichting van binnenuit nodig is
• Welke methoden kunnen worden gebruikt om kelders aan de binnenkant te verzegelen?
• wat zijn de voor- en nadelen van het waterdicht maken van kelders van binnenuit?
• als en hoe je je kelder van binnenuit kunt verzegelen.

Wanneer is het tijd voor een kelderafdichting van binnenuit zonder te graven?

Kelderdichting Langs binnen – Een afdichting van de kelder van binnenuit is altijd noodzakelijk als er water van buitenaf in de kelder komt en er geen afdichting van buitenaf mogelijk is. Water kan om verschillende redenen de kelder binnendringen en zowel het metselwerk als het meubilair van de kelder beschadigen.

Er zijn verschillende tekenen van vocht in de kelder. Soms zijn de keldermuren merkbaar vochtig, in andere gevallen zijn schilferend pleisterwerk, scheuren in het metselwerk of zoutuitbloeiingen zichtbare symptomen. Een van de meest voorkomende oorzaken van vocht in de kelder is een vervallen of beschadigd metselwerk. Zelfs de kleinste scheuren en openingen kunnen ervoor zorgen dat regenwater of grondwater van buitenaf een kelder binnendringt.

Wanneer is afdichting van binnenuit noodzakelijk?

In veel situaties is het niet mogelijk om de kelder van buitenaf af te sluiten. Dit is vooral onmogelijk als een tweede gebouw direct aan een gebouw grenst of als er zeer weinig ruimte is tussen de gevel en de eigendomsgrens.

Daarnaast kunnen sommige persoonlijke redenen ook spreken tegen het afdichten van de kelder van buitenaf. Naast een tuin, die direct naast het huis ligt, kan het uitgraven van de keldermuren zelf ook tegen deze maatregelen spreken. Tegen een afdichting van buitenaf spreken ook de kosten van het uitgraven van de aarde rond het metselwerk, die veel keldereigenaren zich niet kunnen veroorloven.

Terwijl een degelijke kelderafdichting van buitenaf standaard is in nieuwe gebouwen, ontbreken in oude gebouwen vaak beschermende maatregelen. De tekenen van een vochtige kelder kunnen in dit geval te wijten zijn aan vervallen metselwerk, bodemvocht of drukloos water.

Wie nu geen actie onderneemt, riskeert verschillende latere problemen: Het metselwerk kan door het constante vocht worden beschadigd en in het ergste geval kan de statica van het bovenstaande huis worden aangetast. Bovendien is schimmel in de kelder geen lokaal probleem: de lucht maakt het gemakkelijk om schimmelsporen te verspreiden. Dit betekent dat het ook de woonruimte kan bereiken en daar een gezondheidsprobleem kan opleveren – vooral voor kinderen. Een snelle schimmeltest is een uitstekende manier om direct zekerheid te krijgen over een mogelijke schimmelaantasting. Wij bevelen de gekoppelde sneltest aan.

Afdichting van de kelder aan de binnenzijde: 3 gemeenschappelijke procesgroepen

Om een kelderafdichtingssysteem op lange termijn effectief te laten zijn, moet het professioneel worden uitgevoerd. Bovendien moet er een geschikte methode worden gebruikt, afhankelijk van de belasting. De methoden voor het waterdicht maken van kelders van binnenuit kunnen grofweg als volgt worden gegroepeerd: Horizontale barrière, verticale barrière en kelderplaatafdichting.

Groep A: Horizontale barrières tegen optrekkend vocht

In het geval van capillair opstijgend vocht wordt het metselwerk van onderaf met water gevuld. In de poriën van het metselwerk kan het zich tegen de zwaartekracht in omhoog duwen. De schade veroorzaakt door opstijgend vocht is dus vaak ver verwijderd van de oorzaak van het probleem. Alleen een expert kan vaak zien of een natte kelder daadwerkelijk wordt veroorzaakt door capillair opstijgend vocht. Met een horizontale barrière wordt het metselwerk een doodlopende weg voor het water.

Met deze 6 methoden kan een horizontale barrière van binnenuit worden gebouwd:

• Injectiemethoden: Bij deze methode worden de poriën en kanalen in het metselwerk waterdicht afgesloten met een speciale hars, siliconenpreparaat of een gelijkaardig product. Om het metselwerk te kunnen “vaccineren” met de injectievloeistof wordt eerst een boorgatrooster gemaakt. Door deze openingen reiken de gels of harsen tot diep in de keldermuur met of zonder druk en vormen ze een waterdichte laag. Het waterdicht maken van de kelder van binnenuit door middel van een injectie is een van de meest gunstige methoden, maar de kwaliteit van het werk kan pas achteraf worden beoordeeld.
• Wandzaagmethode: De wandzaagmethode is ook een optie voor extreem dik metselwerk. Ambachtslieden snijden de muur in metergewijze secties met een spleet van niet meer dan tien millimeter. In deze gleuf wordt een waterondoorlatend afdichtingselement – een robuuste kunststoffolie of een roestvrijstalen plaat – gestoken. De resterende holte wordt gevuld met drukvaste wigplaten of cementsluier voor verdere betrouwbare statica.
• Muurvervangingsmethode: Als de schade aan het metselwerk al ernstig is, kan de waterdichtheid van de kelder vaak alleen worden bereikt door de muur te vervangen. Natuurlijk moet de statica van het huis worden gewaarborgd: De werkzaamheden kunnen alleen per meter worden uitgevoerd. Voor de vervangingsmethode van het metselwerk maakt het bedrijf dat de werkzaamheden uitvoert eerst overlappende kernboringen, die in de tweede stap met vers beton worden gevuld.
• Rammencheckerplaatmethode: Als er een doorlopende horizontale verbinding is, kan ook de rammingscheckerplaatmethode worden gebruikt. Bij deze methode wordt een doorlopende horizontale barrière gecreëerd door middel van gegolfde chroomnikkelstalen platen. Deze worden met perslucht in de horizontale verbinding gedreven. Ondersteunende maatregelen zijn niet nodig.
• Boorkern methode: In zeer dik metselwerk bereiken veel methoden hun grenzen. Dan is de boorkern methode vaak de laatste optie. Voor een doorlopende horizontale barrière worden twee rijen overlappende boorgaten gemaakt en gevuld met dichte mortel.
• Elektrofysische methoden: De elektro-osmose methode vereist geen grote bouwwerkzaamheden. Hier maakt men gebruik van de wetenschap dat water in een elektromagnetisch veld van de positieve naar de negatieve pool beweegt. Elektrofysische methoden vereisen echter wel enig geduld en het systeem moet permanent in bedrijf blijven.

Groep B: Verticale barrières tegen het zijdelings binnendringen van vocht

Als de buitenwand van de kelder is vervallen of als er een beschermende kuip ontbreekt, kunnen bodemvocht en niet-drukwater van opzij in de kelder binnendringen. Als u in dit geval de keldermuur van binnenuit wilt afdichten, is er veel werk nodig om een betrouwbare verticale barrière op te zetten.

Gespecialiseerde bedrijven bouwen vervolgens verticale barrières van binnenuit, uitsluitend door middel van oppervlakte-injectie. Hiervoor boren ze een raster van boorgaten in de keldermuur. In deze openingen plaatsen ze inpakkers, waardoor laagviskeuze gel of hars in het metselwerk terechtkomt en daar de poriën en voegen afdichten, zodat ze ondoordringbaar zijn voor water.

Groep C: Afdichting van de kelderplaat van binnenuit

De daaropvolgende afdichting van de vloerplaat kan bijvoorbeeld onvermijdelijk worden als de loop van het grondwater is veranderd. In veel gevallen biedt zelfs de onderliggende grindlaag onvoldoende bescherming. In deze gevallen kunnen huiseigenaren kiezen tussen verschillende beproefde methoden:

• Sluierinjectie: Door boorgaten in de bodemplaat wordt laagviskeuze acrylaat onder de fundering geïnjecteerd waar het stolt in een waterdichte gellaag. De bodemplaat wordt zo beschermd tegen het binnendringen van verder vocht en kan volledig uitdrogen.
• Afdichtingsslurry’s: Deze bestaan uit cement, mineralen en plastic additieven en worden gemengd met water. Als de afdichtingsslurry’s na het aanbrengen in lagen volledig droog zijn, zijn ze waterdicht en ademend en kunnen ze worden gebruikt als basis voor isolatiematerialen.
• Gelaste lakens: Verschillende materialen worden gebruikt om de vloerplaat af te dichten met lasbare membranen. Naast een kunststofgemodificeerde bitumendikke coating worden vaak kunststof- of elastomeermembranen gelegd.

Interne kelderdichting: voor- en nadelen

In principe is een externe afdichting de ideale oplossing. In veel gevallen is het echter niet mogelijk om achteraf vochtbarrières van buitenaf op te richten. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk om een garage op te graven zonder een kelder of de locatie van het huis direct op een openbare stoep.

Voordelen van het waterdicht maken van kelders van binnenuit

In tegenstelling tot het afdichten van de kelder van buitenaf, laat de afdichting van binnenuit de hele tuin onaangeroerd. Bovendien zijn er geen werkstappen nodig tijdens het hele werk die de levensstijl van de bewoners op enigerlei wijze zouden kunnen beïnvloeden.

De gehele waterdichting wordt in de kelder uitgevoerd en is – afhankelijk van de specifieke procedure – meestal veel stiller dan elk ander alternatief. Het afsluiten van de kelder van binnenuit is daarom bijzonder geschikt voor die huiseigenaren die binnen hun eigen vier muren hun brood verdienen.

Het grootste voordeel van de methoden om de kelder van binnenuit af te sluiten is echter dat de hele kelder zonder graafwerkzaamheden wordt afgesloten. U hoeft zich dus geen zorgen te maken over uw tuin of de aangrenzende gebieden tijdens het hele werk. Bij het waterdicht maken van de kelder van buitenaf wordt alle grond rond de keldermuren afgegraven. Dit betekent dat de nawerking van het werk nog vele maanden voelbaar zal zijn. Het duurt erg lang voordat al het gras rondom het terrein weer is gegroeid en het landschap weer een vlekkeloos uiterlijk heeft.

Een voordeel is echter vooral merkbaar bij de binnenafdichting: ook al zou een kelderafdichting van buitenaf mogelijk zijn, veel huiseigenaren kiezen uit kostenoverwegingen voor een kelderafdichting van binnenuit. Immers, zelfs de bouw van een bouwput heeft zijn prijs – vaak in het vier- tot vijfcijferige bereik.

Nadelen van het waterdicht maken van kelders van binnenuit

Als u uw kelder van binnenuit laat waterdicht maken, moet u eerst de kelder leegmaken en kunt u deze niet gebruiken voor de duur van de waterdichtingsmaatregelen. Verder heeft u de bouwplaats direct in het huis. Als de kelder dus al als woonruimte wordt gebruikt, is dat een groot nadeel.

Bovendien moet u bij het waterdicht maken van de kelder van binnenuit rekening houden met het feit dat – behalve na een succesvolle injectieprocedure – zowel de wanden als de vloerplaat vochtig blijven. Dit is niet alleen belastend voor het bouwweefsel, maar verlaagt ook de temperatuur van het metselwerk. Als u de kelder in de toekomst voor residentiële doeleinden wilt gebruiken, hebt u extra diffusieopen warmte-isolatie nodig.

Bij een luchtvochtigheid van meer dan 60% is het niet mogelijk om de kelder van binnenuit af te sluiten. Als je het toch doet, kun je voorkomen dat het vocht verdampt: het blijft dan condenseren op de muren.

De kelder van binnenuit zelf verzegelen?

Echte zuinige vossen zouden natuurlijk liever zelf hun kelder verzegelen. In principe is dit ook mogelijk – mits een zekere mate van vakmanschap wordt vereist. Het is cruciaal dat doe-het-zelvers het probleem achter het vocht in de kelder professioneel laten controleren voordat ze aan het werk gaan: Wie bijvoorbeeld reageert op capillair opstijgend vocht met een verticale barrière, zal met dezelfde problemen moeten blijven worstelen.

De injectiemethode is geschikt om op eigen initiatief een horizontale barrière op te richten. Gebruik deze methode echter alleen als u er zeker van bent dat het professioneel zal worden uitgevoerd. Als de schade echter maar heel gering is, kunt u de injectie ook zelf uitvoeren met behulp van een injectieset zonder grote manuele vaardigheden.

Voor de doe-het-zelf afdichting van keldermuren en vloerplaten is het afdichten van slurries het middel bij uitstek. Zorg ervoor dat de primer en de sealslurry compatibel zijn. Anders kunnen er ongewenste chemische reacties optreden.

Als alternatief kan een innovatief product van Thor Protect worden gebruikt. Hierdoor kan het metselwerk in korte tijd en met weinig werk succesvol worden afgesloten.

Samenvattend: Het waterdicht maken van de kelder van binnenuit

Het achteraf afdichten van de kelder of ander metselwerk van binnenuit is altijd zinvol als het afdichten van buitenaf niet economisch of niet mogelijk is. Een landmeter of watermaker kan dit bij de controleafspraak bepalen. Als de oorzaak van vochtige keldermuren een hoge luchtvochtigheid is, zijn afdichtingsmodules een goede oplossing om de muren op een constante warme temperatuur te houden. Een injectiemethode is nuttig als de kelder later als woonruimte of iets dergelijks wordt gebruikt en moet visueel aantrekkelijk zijn.

Gerelateerde informatie over het onderwerp Kelderafdichting van binnenuit

Professioneel gezocht?

Als u wilt weten of een kelderafdichting langs binnen voor uw woning aan te bevelen is, klik dan nu door naar onze offerte formulier. Hier vindt u gemakkelijk ons gespecialiseerd bedrijf uit uw regio.

Andere links

• Alle kelderdichting methodes (van binnen en buiten) in één oogopslag en vergelijking
• Kelders zelf afsluiten – van buitenaf of van binnenuit?
• Wikipedia – Horizontale barrière
• Wikipedia – Waterdichtheid van gebouwen